De rechter in New York heeft een lans gebroken voor de parodie-exceptie in het merkenrecht. My Other Bag verkoopt canvas tassen met op de voorkant de tekst ‘My Other Bag’ en op de achterzijde een tekening van een Louis Vuitton tas. De tas is een knipoog naar de bumperstickers ‘my other car…’ uit de jaren zeventig. Oude auto’s reden met zo’n sticker, suggererend dat de rijder nog een andere luxe wagen heeft, zoals een Mercedes. Een grap die menig Amerikaan kent en waar deze tas bij aansluit. Louis Vuitton kan de grap niet waarderen en start een rechtszaak.
Zij beroept zich op haar merkrechten en auteursrechten. Gebruik zou schadelijk zijn voor het imago en tot verwatering van het merk leiden. My Other Bag stelt dat dit een geoorloofde parodie is. De consument ziet direct de grap en niemand raakt verward. De rechter is het hier mee eens. “Louis Vuitton is … an active and aggressive enforcer of its trademark rights. In some cases, however, it is better to “accept the implied compliment in [a] parody” and to smile or laugh than it is to sue.” In Nederland gaat dit verweer niet op. Over de rug van de bekende merkhouder producten verkopen, is aanhaken bij diens populariteit en merkinbreuk. De parodie kan wel ingeroepen worden in het kader van vrijheid van meningsuiting, maar daar zit geen financieel belang achter.